Hondenopvoedingsinstituut DE ROEDEL             
 Home
 Nieuws
 Agenda
 Opvoeden? Natuurlijk!
 De Roedelmethode
 Aannamen
 Hoe en Wat
 Prijzen
 De HFB; hands free!
 Beschikbaarheid
 Reserveren
 Speciale Leergang
 Strippenweekends
 Boeken
 Dog Cognition
 Opleiding RM
 Roedel Relaties
 Roedelkronieken
 Media
 Over ons
 Contact
 Links

© 2003 - 2020
Hondenopvoedingsinstituut
De Roedel

Niets van deze site mag zonder toestemming op welke manier dan ook overgenomen worden.

   

 

22.04.2003 – heden

Vorige

De pups van Kaya zijn geboren op 22 april 2003.
Olibrius en Opime zijn inmiddels flinke kerels geworden van zo’n 36 kilo schoon aan de haak. Ondine is een wat kleiner, maar stevig en eigengereid gevalletje.
Hun penetrante lichaamsgeur is uiteindelijk verdwenen. Olibrius was ‘zindelijk’ toen hij net twee jaar geworden was. Opime en Ondine gelukkig wel wat eerder.

Alledrie blijven ze absoluut 'anders' dan onze Groenendaelers. Zo 'spelen' ze nog steeds veel met elkaar op de bekende harde manier, iets wat we bij onze Groenendaelers op die leeftijd eigenlijk nooit hebben meegemaakt. Ze zijn heel erg sterk, vooral de beide gespierde heren.


Olibrius en Opime

Het is een geweldig stel, maar dat ze super gemakkelijk zijn…
De afgelopen jaren hebben we wel ervaren, dat de op voorhand genomen beslissing om deze pups niet te gaan plaatsen, een goede beslissing was!


Ondine en Petah, onze jonge American Indian Dog

Moeder Kaya moet weer als vanouds overal mee naar toe.
Haar jongens moeten uit haar buurt blijven ('wat doen die gasten hier nog!") en dochter Ondine krijgt voor en tijdens haar loopsheid nog steeds'les van Kaya; 'hoe verzamel je alles, wat je nodig kunt hebben als je pups heb, uit kasten, tassen en prullenbakken'.

Ze is absoluut 'zachter' geworden na dit nestje en een beetje met haar dollen is nog steeds mogelijk. Ook met andere mensen en met kinderen is ze in positief opzicht erg veranderd!
Intussen is ze 12 jaar en begint echt ‘oud’ te worden, helaas ook met de nodige gebreken.


Kaya bijna 12 jaar, met het tilharnas,
waarmee we haar ook de auto in kunnen helpen.


Al met al is het Kaya-stel ook nu nog regelmatig ‘een hand vol’, niet altijd even makkelijk. Maar voor ons zijn het geweldige 'honden' die we voor geen goud willen missen!

Zus Nesta (Ourson) doet het goed in Utrecht en zien we nog regelmatig.
Nesta heeft vlagen van spontane onzindelijkheid (en dan natuurlijk zodra haar iets niet zint!).
Zij gebruikt van tijd tot tijd nog steeds haar 'oude' penetrante lichaamsgeur als er dingen veranderen, zoals een kerstboom die in huis wordt gezet, een verbouwing of als er net gondig is schoongemaakt (waar kennen we dat van!). Maar ze kan zich uitstekend gedragen en kan hierdoor overal mee naar toe. Het gaat dus prima met haar in haar roedeltje. Ze is zeer geliefd, ook door familie,vrienden en bekenden.

We hopen allemaal, dat we ze nog heel lang bij ons mogen hebben!

3 juni 2009
Een groot Hurken tijdperk is afgesloten. Na anderhalf jaar tobben hebben we vanochtend onze SuperHurk Kaya moeten laten gaan.
De avond van 2 juni had Kaya een zware attack, erger dan die van 2 februari, waarvan ze de volgende dag al weer heel goed was hersteld. Dat gebeurde dit keer niet. Na een zeer onrustige nacht (en veel pies en poep ruimen), was zij helemaal uitgeput. Rond zes uur ’s ochtends lukte het, om haar op haar kleedje te laten liggen. Vervolgens kon ze niet meer overeind komen door een verlamming (achterhand). ‘s Ochtends hebben we (opnieuw) de dierenarts gebeld en om 08.00 uur hebben we definitief afscheid van haar genomen.
Lieve Kay, dank je wel voor alles wat je ons geleerd hebt.
Het verdriet is groot en we zullen je ontzettend missen, maar toch zul je altijd bij ons blijven!
http://de-roedel.skynetblogs.be/post/7040028/kaya-28111996--03062009

Kaya 28.11.1997 - 03.06.2009



Vorige