Week 9

Kaya heeft toch weer kans gezien om (maar) 2 hondenbakken leeg te halen en het eten op te geven voor de pups.

Het jaaggedrag lijkt toe te nemen naarmate Kay minder bij de pups is en de spullen die ze de pups aanbiedt zijn duidelijk bedoeld om te oefenen in het verscheuren van de prooi. Die prooi kan van alles zijn, als het maar ‘gejaagd’ is door moeder Kaya; servetten uit de kast, servetten uit de prullenbak, enveloppen van de tafel of sloffen. Tijdens onze afwezigheid heeft ze ook zelf de ren ‘verschoond’; vieze kranten eruit halen en nieuwe klaarleggen naast de ren!

Kay wacht de pups nog steeds op als ze de ren in de kamer inkomen. Stuk voor stuk is elke pup de pineut; omgooien, ze meetrekken aan de poten of nek. Als de pup stil ligt in de houdgreep begint ze met verzorgen. Beweegt de pup, dan begint het hele gebeuren weer van voren af aan, tot ze het zelf genoeg vindt en zich richt op de volgende pup. Nieuw verzorgend onderdeel; het vlooien van de schouders, dominantiezone I.



Als de pups buiten zijn en Kaya is binnen, dan ligt ze daar in de ren. Ze is er – met een botje, sok of wat dan ook – klaar voor om met haar opvoeding verder te gaan zodra de pups verschijnen.

Ze nodigt de pups uit tot klimfeestjes over haar heen, waarbij ze zelf heel duidelijk bepaald; tot hier en niet verder!

De correcties gaan behoorlijk hard, maar de pups zijn nooit lang onder de indruk en komen ook altijd weer naar haar toe. Het gezamelijke buitengebeuren ’s avonds blijft erg fijn voor honden en bazen.



Ook dan gebruikt Kaya iets om de pups te lokken, en geeft de pup de gelegenheid een ‘overwinning’ te behalen en er met het lokaas vandoor te gaan.



Daarna kiest ze zorgvuldig een goed moment en pakt ze het lokaas rustig terug!

Visite is goed voor de pups en voor Kaya. Ze is zelfs zo veranderd, dat iemand dacht dat we er een andere Malamute bij hadden genomen! De aandacht die Kay krijgt via de pups bevalt haar blijkbaar prima en ze gedraagt zich ook tegen vreemden heel netjes en vriendelijk. Als de pups opgepakt worden, blijkt dat ze zelf toch regelmatig andere plannen hebben; rennen en niet op schoot!

De laatste sessie van de dag is nog steeds het ‘pleerolritueel’ op de puppiekamer voor het slapen gaan; met de rol aandacht trekken, de rol afgeven en weer terugpakken.

‘sNachts ligt Kaya nog steeds op onze kamer bij de deur te slapen.